Dzieci i psy. Obalamy mity

Jeśli masz w domu psa lub zamierzasz w najbliższym czasie go mieć, i masz małe dziecko, powinnaś/nieneś wiedzieć, że niektóre z powszechnie utrwalonych przekonań na temat czworonogiego pupila są nie do końca prawdziwe…

Mit 1. Psy zawsze są przyjaźnie nastawione do dzieci.

Faktycznie, niektóre rasy psów – takie jak: owczarek niemiecki, labrador, bernardyn i nowofundland są bardzo przyjaźnie nastawione do małych dzieci. Jednak musimy pamiętać, że pies to zwierzę, które kieruje się instynktem i w każdym momencie może ugryźć pociechę nawet, jeśli przed tym to się nigdy nie zdarzyło. Na przykład – malec przypadkowo może nadepnąć psu na łapę, pociągnąć za ogon – ugryzienie sprawcy tej krzywdy będzie naturalną reakcją zwierzęcia na ból.

Dlatego pociechę warto nauczyć zachowania w stosunku do psiego przyjaciela. Psy nie przepadają za głaskaniem po głowie – to wywołuje u nich strach. Daj najpierw powąchać rękę, zanim pogłaszczesz zwierzę. Zabawy malca z pieskiem najlepiej, żeby zawsze odbywały się w towarzystwie dorosłego.

Mit 2. Pies jest zawsze chętny do zabawy.

Prawda jest taka, że nawet najbardziej przyjaźnie nastawiony do dziecka pies, czasami potrzebuje chwili spokoju i woli zwyczajną drzemkę, niż najlepszą zabawę. Naucz dziecko nie przeszkadzać pupilowi i nie zaczepiać go, bowiem w takie momenty pies, chcąc odpędzić natręta może ugryźć lub warknąć, co porządnie wystraszy malucha. Pamiętaj także, żeby uzmysłowić dziecku, że psy nie lubią towarzystwa podczas przyjmowania posiłków i również mogą reagować agresywnie, gdy im się przeszkadza.

Mit 3. Pies zawsze instynktownie broni dziecka.

Nasz czworonożny przyjaciel może zwyczajnie wystraszyć się hałasu, krzyków i gwałtownych, chaotycznych ruchów. Gdy w domu, gdzie mieszka pies, pojawia się małe dziecko, trzeba dać mu czas na przyzwyczajenie się do nowego domownika. Daj mu obwąchać (a nawet polizać) malca. Pochwal, pogłaszcz i daj nagrodę pupilowi – wówczas będzie przyjaźnie nastawiony do dziecka.

Jeśli natomiast pies pojawia się w domu, w którym już jest małe dziecko, trzeba dać czas obojgu zapoznać się ze sobą i polubić nawzajem. Pamiętaj, by dokładnie poinstruować malca, jak się zachowywać w stosunku do zwierzęcia i staraj się być obecna podczas wspólnych zabaw.

Mit 4. Merdając ogonem pies zawsze okazuje zadowolenie.

Czasem merdając ogonem pies próbuje wyrazić swoje niezadowolenie. Jak odróżnić merdanie przyjazne od zniecierpliwionego? Jeśli pies wije się na wszystkie strony, nie odstępuje cię na krok, ma wywieszony język i towarzyszy temu intensywnie pracujący ogon, oznacza to, że twój pupil nie posiada się z radości. Aby sprawdzić, czy piesek ma ochotę na zabawę, poproś malca, by go zawołał. Jeśli przyjdzie natychmiast i z radością będzie czekał na kolejny krok – pozwól im się pobawić, jeśli zaś zignoruje zaproszenie – lepiej pozostawić go w spokoju.

Mit 5. Przebieranie psa jest wesołą i bezpieczna zabawą.

Dzieci uwielbiają takie zabawy z psem – założyć mu np. okulary, zawiązać kokardkę na głowie lub pod szyją… Pies nie zawsze jest zadowolony z tego – może poczuć się niewygodnie, wystraszyć się, i co za tym idzie w obronie własnej – ugryźć. Jeśli już pozwalamy na takie zabawy, to wybierajmy takie części garderoby, które nie będą zbyt mocno przeszkadzały psu. Bandama na szyję powinna wystarczyć. Jeśli zaś widzisz, że pies się wyrywa, powiedz dziecku, by go puścił.

Zamiast przebieranek możesz zachęcić malca do zabawy w salon fryzjerski z pieskiem i delikatne czesanie jego sierści.

Zasady zachowania z obcym psem:

Aby uniknąć przykrych konsekwencji spotkania z obcym psem, naucz dziecko kilku zasad:

1. Zanim pogłaszczemy obcego psa, zapytajmy o pozwolenie jego pana.

2. Nie wolno podbiegać do psa, należy podchodzić wolno – najlepiej z przodu lub z boku, a nie z tyłu.

3. Nie wolno głaskać psa po głowie (to zarezerwowane dla jego gospodarza) – lepiej po plecach.

4. Zanim dotkniesz psa, daj mu się obwąchać.

5. Jeśli do dziecka zbliżył się obcy pies, należy stać spokojnie. Najważniejsze – nie uciekać, bieg z pewnością spowoduje, że pies uda się w pogoń.